Mehtap Akgül Yazdı-Cennetten Bir Parça
Kıymetli okurlarım, otizmin aslında bir iletişim küskünlüğü olduğunu artık biliyoruz. Bu iletişim küskünlüğünden çocuğu kurtarmak için ebeveynlerin güçlü iradesine ve çocukla ilişki kuran tüm bireylerle iş birliğine ihtiyaç olunduğunu belirtmek isterim. Dünyanın hemen her yerinde ortak yapılan bazı eğitsel hatalara göz atacak olursak; okul ve ev programları arası işbirliğinin yetersizliği, hatta ülkemizde böyle bir işbirliği çoğu zaman hiç yok.
Okul ile ev programı arasında yeterli işbirliğini sağlamak için özellikle anne çok büyük önem taşıyor. Her iki tarafta birbirinin ne yaptığını bilmiyorsa, okuldaki programda, evdeki programda gerçek bir eğitim programı olmuyor ne yazık ki. Bazı durumlarda okul, çocuğun evde neler yapabildiğine inanmıyor. Otizm spektrumlu bireyler ile çalışırken herkesin aynı sayfada olduğundan emin olmalıyız. Terapistler veya evdeki eğitimi destekleyen yaşam koçları vb. kişilerin sürekli değişmesi genellikle doğru değildir.
Otizm spektrumlu veya özel gereksinimli bireylere “sevgi ve anlayış duygusuyla “yaklaşılmalı, onların bu duygularının olduğu unutulmamalıdır.”
Aynı zaman diliminde birden çok sayıda eğitsel farklı kuruma gitmesi özel çocuk için en azından başlangıç eğitimi safhalarında istenen bir durum değildir. Özel çocuğun gelişiminde yol aldıktan sonra yeteneği ve ilgisi ölçüsünde bazı destek eğitimlere geçilebilir. (müzik- resim, spor…)
Ebeveynlerin veya öğretmenlerin, çocuğun yanında onun hakkında konuşması… Şayet bunu yapmak zorundaysanız pozitif olmalısınız. Sanki o yokmuş gibi onun hakkında konuşmak doğru bir yaklaşım değildir. Otizm spektrumlu bireylerin birçoğunun çok keskin işitmeye sahip olduğu, geçmiş olayları veya anıları mükemmel hatırlama yetisi vardır. Bu sebeple, yanlış yaklaşımlardan uzak durulması çok önemlidir. Duygu koçluğu çoğu zaman göz ardı edilmektedir.
Otizm spektrumlu bireyler genellikle herkese yabancı ve garip gelen duygu ve davranış girdaplarında kaybolabilirler. Duygularını anlamak, öğrenme için çok önemlidir. Çocukların üzgün hissetmesi normaldir. Onların sakin olmalarını sağlayacak stratejiler olduğunu anlamamız ve öğrenmemiz gerekir. Ayrıca, onlara empati kavramını öğretmeye çalışmamız hayata tutunmaları için büyük önem arz etmektedir.
Yavaş yavaş emin ve kararlılıkla yol alan güçlü iradelere selam olsun!
