Mehtap Akgül Yazdı – Kalbe Soru
Kıymetli okurlarım, dolu dolu anlatım yaptığım cümlelerime hoş geldiniz.
Evet.
Çocuk Edebiyatının öneminden bahsetmek ne kadar da güzel benim için.
Her nerede yaşarsak yaşayalım, hikaye anlatmak, iletişim kurmanın doğuştan gelen iç güdüsel ve en önemli şeklidir. Hikaye anlatıcılığı eğitimin en eski halidir. Çocuklara dünyanın oluşumu, hayat ve yaşamdan sonrası hakkında cevaplar vererek insan topluluklarını birbirine yakınlaştırır. Dünyadaki her kültür okur yazar değildir, ama her bir kültür hikaye anlatır.
Otizmli çocuklar hikâyesi olayları, efsaneleri, destanları anlayamıyor olabilirler. Ancak anlamaları için drama, tiyatro ve özel eğitim uygulamaları içeren oyun terapileri eşliğinde zihinsel gelişimleri doğrultusunda anlatılan hikayeleri anlayabilirler. Otizmli çocukta, masal, hikaye ve drama etkinlikleri hayata dair farklı bakış açılarının gelişmesini sağlar. Yine hikaye anlatımı, akran iletişimlerinde önemli bir paya sahiptir. Kreşteki okuma saatleri ve okuldaki tiyatro etkinlikleri otizmli çocuğun katılımının kısa süreli bile olsa dahi, çocuğun katılımıyla desteklenmesi çok önemlidir. Örneğin; ebeveynin her gece masal anlatarak çocuğunu uyutarak uykuya geçiş saati rutini oluşturmasıdır.
Hikaye anlatmanın çocuklar üzerindeki faydalarına değinirsek;
– Anlamlı ve amaçlı konuşmayı sağlar.
– Hikayelendirmeniz için sizi okumaya ve yazmaya yönlendirir.
– Sosyal alanlarda çocuğun senkronize davranışlar sergilemesine katkı sunar.
– Dinleme becerilerini geliştirir.
– Dikkat, algı ve sosyal yaşam becerilerinde koordinasyonu sağlar.
Tabi otizmli çocukta hikaye anlatımı pekte kolay değildir. Çocuk, dikkatini veremeyebilir, odaklanamayabilir, sıkılabilir ve davranış problemleri sergileyebilir. Bu gibi sebeplerle ebeveyn hikaye anlatmaktan vazgeçebilir. Çözümcül yaklaşım olarak; ebeveyn pekiştireçler kullanabilir, ses tonunu heyecan verici inişli çıkışlı yapabilir, dikkat çekebilecek maske ve gözlük kullanabilir.
Kısaca Çocuklar için her durum; sabır, fedakarlık ve özverili bir sistematik düzendir diyebilirim.
Bizler hayatımızın her anında var olan eğitim anlayışımızı doğallaştırarak, aldığımız kararları hayatın içinde dengeyle uygulayarak yaşamımızı kolaylaştırmamız mümkün..
Kıymetli okurlarım, farkındalığa dair otizm şöyle karşımıza çıkar;
– Göz teması kuramama
– Dikkat eksikliği
– Konuşama becerilerinde güçlük
– Hiperaktivite/hipoaktivite
– İletişim sorunlarıdır.
Otizmli bir çocuğun hayatın içinde olmasının önemi kadar hikayeleştirme etkinlikleri de önemlidir, diyerek sözlerimi sonlandırıyorum.
Unutmayalım ki, hayatta bir hikayedir. Bu sebeple yarına ertelenen düşüncelere dair her ne varsa geç olmadan anda kalmalı insan.
Selam olsun.
