Yaşıyor musun ?
Ya da sadece nefes mi alıyorsun?
Kıymetli okurlarım, her yazımda olduğu gibi hayata dair yazdığım mısralarıma hoş geldiniz.
Bu yazımda sizlerle paylaşmak istediğim farkındalık konum şöyle ki;
“OTİZM BİLİNCİ”
Otizm spektrum bozukluğunun nedeni bilinmemekle birlikte genetik temelli olduğuna ilişkin bulgular vardır. Ancak hangi gen ya da genlerin sorumlu olduğu henüz bilinmemektedir. Çevresel faktörlerin de otizme yol açabildiğine ilişkin bilimsel görüşler vardır. Hem genetik temellerin hem de çevresel faktörlerin etkileri üzerine çok sayıda araştırma yapılmaktadır.
Otizm spektrum bozukluğunu her çeşit toplumda, farklı coğrafyalarda, ırkta ve ailede rastlanmaktadır.
Otizmi eğitsel ve objektif açıdan değerlendirme yapmak gerekir. Erken tanı ve doğru bilimsel eğitim yöntemi ile yoğun olarak eğitim alan çocukların yaklaşık yüzde seksenine yakınında otizmin belirtileri kontrol altına alınabilmekte, gelişim sağlanabilmekte, büyük ilerleme kaydedilmekte ve hatta bazı otizmli çocukların ergenlik yaşına geldiklerinde diğer arkadaşlarından farkı kalmayabilmektedir.
Otizmde en belirgin belirtileri göz teması kuramama, gecikmiş konuşma, hiperaktivite ve dürtüsel kontrolsüzlüktür.
Sportif faaliyetler ve Ergoterapi uygulamaları çocuğun hayatında çok ciddi öneme sahiptir. Hiperaktivitesi olan otizm spektrumlu çocuğun birçok alanda odaklanamama sorunu yaşadığı bilinir. Bu durum eğitsel süreçlerine yansır. Böylece çocuğun davranışsal ve bilişsel gelişim süreçleri sekteye uğrar. Spektrumdaki tablo ağırlaşmaya başlar. Bu sebeple ABA(uygulamalı davranış analizi) eğitimiyle verilen özel eğitim uygulamaları ve spor eğitimleri çocuğun gelişim basamaklarında ilerlemesini sağlar. Elbette Devlet tedbirleri ve eğitim uygulamaları burada ebeveynlerin yükünü alacaktır. Multidisipliner yöntemlerin çocuğun gelişimindeki yeri ve önemini düşünen Devlet politikalarıyla aşılamayacak sorunun olmadığını düşünmekteyim. Otizm spektrumlu bireylerin en önemli ihtiyacı nitelikli eğitim uygulamaları ve bağımsız yaşam becerilerini sürdürecek alanlardır.
Otizm dünyada 54/1 görülür. Bu sebeple alınacak erken tanı ve eğitim uygulamaları hayat kurtarır. Ülkemizde son yıllarda ciddi gelişmeler görülse de halen ihtiyaçlara yönelik tedbirlere çözüm aranmaktadır. 10 yıl sonra 2 kişiden birinin otizmli olacağını ifade eden bilim insanları durumun ciddiyetini belirtmişlerdir. Oysa ki bu özel durumun olumlu yönleri görülse de meşakkatli bir hayat tarzını içerdiği için ailelerin zorlu yaşamı gözler önündedir.
Kıymetli okurlarım, farklı bakış açıları ve etkili iletişim unsurları bizleri umuda taşıyan, azmimizi arttıran ve yaşam koşullarımızı iyileştiren en önemli detay olduğunu ifade ederek sözlerimi sonlandırıyorum.
İnandığı ve ışık tuttuğu yolda ilerleyene SELAM OLSUN.
Mehtap AKGÜL
