Rukiye Türeyen Yazdı – Etiketlenenler
Dünya denen şu evrende birlikte yaşamayı beceremiyoruz.
Birilerini ötekileştirmeden rahat edemiyoruz veya birilerini etiketlemeden duramıyoruz.
Yüce Allah bizleri eşit yaratmışken bizler birbirimizi eşit göremiyoruz.
Oysaki dünya büyük ve hepimize yetecek kadar yer var.
Bazı insanlarımız dünyanın sadece kendileri için var olduğunu düşünseler de bazı insanlarımızı yaşamda kabul etmeseler de… Onlar var, Yüce Allah istedikçe var olacaklar.
Bu dünyaya bir şekilde geldik ve yaşıyoruz.
Sağlıklı insanlar dışında bir de sağlığından yoksun insanlar var yaşam içerisinde. Yaşam içerisinde varlar fakat nasıl varlar? Bir de sağlığından yoksun bireylere sormalı. Onlara sorulmalı neler yaşadıklarını ve tabii aile bireylerine.
Çünkü sağlığından yoksun bireylerin aileleri ister istemez etkileniyor bazı kesimin çocuklarını kabullenmeyişini.
“Hasta kızın annesi mi?” veya “Ha, şu topalın kardeşi mi?” diye etiketleniyor aileleri ve sağlığından yoksun bireyler. Etiketleri yüzünden dışarı çıkmak istemiyorlar.
Yanlarından geçen çocuklar ya bakışlarıyla veya sözleriyle rahatsız edebiliyorlar.
Ailelerin yeni yetişen nesle ‘’her insanın sağlıklı olamayacağını, bazı hastalıkların bazı insanlarımızı sağlığından yoksun bıraktığını, ağır ev kazalarından dolayı sağlığından olacaklarını veya trafik kazaları sonucu sağlıksız bir yaşam süreceklerini’’ söylemeleri gerekiyor.
Böylelikle hem çocuklar bilgilenir hem de sözleriyle onları incitmezler ve de korkmazlar.
Çünkü çocuklar genel de sağlığından yoksun bireylerden korkuyor.
Aileleri içgüdüsel davranışlarıyla, çocuklarını sağından yoksunların yanlarına göndermek istemiyor, çocuklara zarar verirler diye. Ama bilmiyorlar ki çocuklar onlara zarar veriyor davranışlarıyla.
Oysa empati denen güzel davranışı sergileseler aile bireyleri, mesela sağlından yoksunlarında bir annenin yavrusu olduğunu anlayabilseler ve kendi çocuklarına anladıklarını aşılayabilseler… Ne çocuklar korkar sağlığından yoksun bireylerden ne onların aile fertleri üzülür.
İsmi yoktur onların, etiketleri vardır. Sakattır onlar, sağırdır, dilsizdir.
Etiketler meyve, sebzeleri fiyatları belli olsun diye konur bildiğimiz. Fakat sağlığından yoksunlara da etiket konuluyor. Bu sefer fiyatlandırmak için değil. Bilerek veyahut bilmeyerek incitmek kırmak, aşağılamak için. Yukarıda sıraladığım sözcüklerle anılıyorlar, isimleriyle anılacakken.
Herkes bir savaş halinde. Belki de bu savaşta onlar yoruldu. Onlar yorgun savaşçılar, her şeyle savaşıyorlar. Mesela dışarıdaki bakışlarla, mimari yapıyla, dışarıya çıktıklarında tek başına bir yere gidemeyişleriyle.
Sağlığından yoksunlar, aile bireyleriyle gezmeye giderlerken merdiven engeliyle karşılaşmasıyla.
Daha sayamadığım birçok sorunlarla savaşıyorlar.
Ben de sağılığından yoksun biri olarak her yazımda, sorunlarımızı dile getirmeye çalışıyorum. Bizler engelli değil, engellenenleriz. O yüzden engelli kelimesi yerine ‘’sağlığından yoksun’’ denilmesini istiyorum.
Yetkililer umarım bu isteğimi görür de, gerçekleştirir.
Rukiye Türeyen!
