Şule Ok Polat Yazdı – Bir Kitap…

Ayaza vurur bazı sabahlar. Sıcak yataktan çıkmak gibi bir şey olur hayat. Bir damla vurur cama, yeryüzü nura dolar. Melekler iner her damla ile. Perdeyi çeker cama vuran damlaları izlersin. Sesi dinlendirir ruhunu. Huzura kavuşur günün ilk saatleri. En güzel vakittir o. Eline alırsın bir hayat, artık sahnedesindir. Kitabın sayfaları ufak bir melodi gibi kulağına fısıldar. Bana bak der. Her satırım da bir nefes, her nefesinde bir kalp ritmi var. Gözüne çarpan ilk kelimeden başlar daha seni şefkatle sarmalamaya. Kokusu gelir burnuna sanırsın ki son nefes. Derin derin solursun.

O vakitten sonra sen sen değilsindir artık. Bazen anneye hasret bir evlat olursun, bazen savaşın ortasında bir masum. Her sayfa bir direniştir ve sen hayata tutunmaya çalışan bir çalıkuşu. Bazen bir Piraye olursun bazen de piraye ye kavuşamayan nazım. Her satırda her kelime de bir duygu canlanır sende. Adını bile bilmediğin kelimeler sana bir kapı açar. Bir hayal olur ve sen artık o hayale kürek çeken bir rüya. Her kürekte ağırlaşır bazen duygular. Kimi fırtına kimi durgun sular da süzülmek düşer nasibine. Kitap, sonsuz sularda ucu bucağı görünmeyen dalgalarda pusuladır insana. Rota bellidir o vakitten sonra. Sen bir gezginsindir, sırtında azıcık aşın, dilinde eskiden kalmış bir ezgi. Maceralar yakalar yakandan en güzel sonlarla biten masala götürür seni. Bazen de hüsran. Ama hep bir gidiştesindir. Hep bir adım ileriye. Bazen de ağlamayı öğretir sessizce. Susmayı, ama en çok durmayı. Dik durmayı. Sabırlı durmayı. Yeniden ve yeniden denemeyi. Vazgeçmemeyi daha da güzeli ne zaman vazgeçeceğini. Kafanda sıra sıra dönmeye başlar artık hesaplar. Hesaplar seni hep bir adım ileriye atar. Her kitap bir hayat her hayat bir direniştir aslında. Direnişin ortasında bazen cılız bir mum ışığı bazen de dev meşaleler. Bacaklarına güç verir yüreğine konan cesaret. Ve sen bilirsin artık. Hayata misafir olan bir kitap, seni ileriye taşıyan bir araçtır aslında. Okumayı emreden bir dinin, okumanın önemi öğreten bir atandır senin teşvikin. Gözler seçerken kelimeleri, beynin hayal gücünün esiri. Ne güzeldir o hayalde sana bakan bir çift göz. Sureti olmayan kişiliğe adarsın bazen kendini, bazen de o kişiliğe sen katarsın bir mizaç. Olmayan ellerinden tutarsın can bağıyla bulduğun kardeşini ve gidersin peşinden. Ardına bile bakmazsın bazen hatalarının. Çünkü bilirsin seni sen yapan odur aslında. Çimenleri eze eze geçersin hayal kapından ve görürsün. Her kitap bin hayattır aslında.

Şule Ok Polat