Röportaj: Betül Altınsoy
1)Kimdir Fatma Kılınç?
Muğla’nın Marmaris ilçesinde 25.10.1999’da dünyaya gelen Fatma Kılınç, Muğla’nın Datça ilçesinde yaşamını sürdürmektedir. Üniversite eğitimini Süleyman Demirel Üniversitesi Sağlık Yönetimi bölümünde tamamlayan yazar, kısa bir süre kendi mesleğini icra etmiş ve yıllardır hayalini kurduğu yazarlık- editörlük için kolları sıvamıştır. Küçüklüğünden itibaren kitapları kendisine dost edinen yazar, şu ana kadar birçok edebiyat projesi ve köşe yazarlığı yapmıştır. Ayrıca edebiyata olan tutkusu sebebiyle de birçok edebiyat yarışmalarına katılmış ve 2023 yılının Mart ayında üçüncü düzenlenen ‘interaktif edebiyat yarışmasında’ “Anka’nın Umudu” adlı eseri ile birinci seçilmiştir.
Yazdıklarıyla birçok insana umut olmaya devam eden yazarımızı bir deniz kenarında elinde kitabıyla görebilir veyahut da kedi-köpek severken bulabilirsiniz.
2)Ne zamandır yazıyorsunuz? Kitaplarınızdan biraz bahsedebilir misiniz?
Net bir tarih veremem ama küçüklüğümden beri ne zaman bir şey anlatmak istesem elimde kâğıt ve kalem bulunurdu. Çünkü yazmak benim için bir kaçış veyahut da bir kurtuluştu. Ki hala daha böyledir.
Şu ana kadar kendime ait iki basılı romanım var. Birisini 2022 yılının Aralık ayında ellerimin arasına alırken diğerini ise 2023 yılının Aralık ayında ellerimin arasına aldım.
Kısaca bahsedecek olursam; birinci kitabım olan ‘Küllerinden Doğan Anka’ tam bir umudun kitabı. Bu kitapta ihanete uğramış bir kadının tekrar yeniden ayağa kalkışını ve yeniden yüreğinde sevgiyi buluşunu anlattım. Küllerinden Doğan Anka sadece bir ‘aşk’ hikayesi değildi açıkçası. O kitapta ne kadar olumsuzluğa düşsek de bir gün yeniden ayağa kalkabileceğimizi gösterdim.
Bir diğer yeni çıkan kitabımın ismi ise ‘Geçmişin Çığlıkları’. Bu romanımı ise kendimi en kötü hissettiğim anda kaleme almaya başlamıştım. Seri halinde yapmayı planladığım Geçmişin çığlıkları, bir mücadelenin kitabı diyebilirim. Geçmişinde almış olduğu yaralarıyla başa çıkmaya çalışan bir kadının hayatla mücadelesini konu aldım Geçmişin Çığlıklarında.
Kısacası her iki kitabımda da esas anlatmak istediğim ve insanlara göstermek istediğim şey, mücadeleydi.
3)Yazarken ilham ya da motivasyon kaynağınız neler?
Öncesinde de söylediğim gibi yazmak, benim için hep bir kaçış oldu. Kendimden, söyleyemediklerimden ve birçok şeyden kaçış oldu, yazmak. Açıkçası ilham kaynağım daha çok yaşadıklarım ve yaşamak isteyip de yaşayamadıklarım oluyor genellikle. Bu yüzden tüm yazdığım türlerde hep kendimden de bir parça veririm.
4)Bir kültür insanı olarak okumak ve ülkemiz insanlarının bu konuya yaklaşımı ile ilgili neler söylemek istersiniz?
Bence ülkemiz açısından çoğunlukla kitaplara çok duyarsızız. Çünkü kitap okuyan kesim ne yazık ki ülkemizde tüm dünya ülkelerinin yanı sıra daha az olduğu su götürmez bir gerçek olduğunu söyleyebilirim. Ancak bu sorunu çocukluktan itibaren azaltmak için çabalarsak eğer birçok birey daha fazla kitaplara sarılacak ve bizler de ülke olarak edebiyata aşık bir nesil olacağız.
5)Sizden sonraki nesli düşündüğünüz zamanlarda, nasıl bir duyguya kapılıyorsunuz?
Bunu bazen düşünüyorum da içimi bir karamsarlık kaplıyor. Çünkü okumuyor, araştırmıyor ve bir şeyler için çaba sarf etmiyoruz. Her şeyin ayağımıza hazır bir şekilde gelmesini istiyor ve bir mücadele göstermiyoruz. Bu yüzden açıkçası doğruyu söylemek gerekirse bizden sonraki nesilleri düşündüğümde ne yazık ki içimi bir hüzün dolduruyor.
6)Günlük yaşamınızın ne kadarlık bölümünü yazmaya ve okumaya ayırıyorsunuz?
Şöyle ki, her gün yazamayabiliyorum yoğunluğumdan dolayı ancak yazamazsam bile okumadan geçirdiğim gün açıkçası pek yok. Çünkü okumak, ruhuma en iyi gelen şeylerden birisi ve okumadan geçen bir gün aslında kendim için pek iyi olmuyor diyebilirim. Bu yüzden her gün ne kadar yoğun da olsam en az elli sayfa kitap okurum açıkçası.
7)Okumayı en beğendiğiniz tür hangisidir?
Daha çok roman ve şiir türlerinde kitaplar okumayı severim. Romanların içerisinde psikolojik romanlar bir tık daha üsttedir diyebilirim benim için. Şiir olarak ise Özdemir Asaf’ın şiirlerine bayıldığımı söyleyebilirim.
8)Kendinizde bir şeyleri değiştirme imkânınız olsa neleri değiştirirdiniz?
Kendimde bir şeyi değiştirmek istesem şayet çok fazla düşünmemi azaltmak isterdim. Takıntılı ve planlı olmamı biraz azaltmak isterdim açıkçası.
9)Son olarak takipçilerinize vermek istediğiniz bir mesaj var mı?
Evet, var. Ben onlara kitaplarımda hep bir umudun olabileceğine inandırdım. Lakin onlarda bana, kendime daha çok inanmam ve güvenmem gerektiğini fazlasıyla gösterdiler. Ne kadar teşekkür etsem az biliyorum ama yine de tüm bu süreçte yanımda olup desteklerini esirgemeyen herkese çok ama çok teşekkür ederim. Çünkü ben, şu an, ikinci kitabımı ellerimin arasında tutabiliyorsam onların destekleri sayesinde. Ve son kez söylemeliyim ki, bu umut kadın, ne yaşanırsa yaşansın mücadelesinden vazgeçmeyecek…
